اهمیت استراتژی روابط عمومی چیست؟

اهمیت استراتژی روابط عمومی برای برندهایی شناختهشده یک ضرورت است. با تدوین استراتژی، سازمان به موفقیت پروژههای ارتباطات نزدیکتر میشود. امروزه سازمانها و شرکتها برای برقراری ارتباط موثر با مخاطبان خود نیازمند برنامهریزی دقیق و هدفمند هستند. استراتژی روابط عمومی در این زمینه نقشی کلیدی دارد و مسیر رسیدن به اهداف روابط عمومی را هموار میسازد. در این مقاله، به تعریف استراتژی و اهمیت آن در اجرای عملیات روابط عمومی میپردازیم.
تعریف استراتژی روابط عمومی
استراتژی به معنای برنامهریزی بلندمدت و جامعی است که در آن اهداف کلی یک سازمان مشخص شده و راهکارهای رسیدن به این اهداف تعیین میشود. در حوزه روابط عمومی، استراتژی به مجموعه اقدامات و رویکردهایی اشاره دارد که برای ارتقاء تصویر عمومی سازمان، مدیریت بحران، و برقراری ارتباط موثر با ذینفعان طراحی شدهاند.
به طور کلی، استراتژی روابط عمومی شامل موارد زیر است:
- شناخت دقیق مخاطبان هدف
- تعیین پیامهای کلیدی
- انتخاب کانالها و ابزارهای مناسب
- برنامهریزی فعالیتها و محتواهای مرتبط
- ارزیابی و بهبود مداوم روندها
.
اهمیت استراتژی در روابط عمومی
هماهنگی و انسجام در فعالیتها
استراتژی به تمامی اعضای تیم امکان میدهد تا در مسیر واحد و منسجم حرکت کنند. این انسجام باعث میشود پیامها به صورت یکپارچه و تاثیرگذار منتقل شوند.
افزایش اثربخشی و کارایی
برنامهریزی استراتژیک باعث میشود منابع به نحو بهینه مصرف شده و فعالیتها بر اساس اولویتها انجام شوند، که نتیجه آن افزایش اثربخشی عملیات روابط عمومی است.
مدیریت بحران و واکنش سریع
داشتن استراتژی مشخص به سازمان کمک میکند تا در مواقع بحرانی واکنش سریع و مناسبتر نشان دهد و اعتماد عمومی را حفظ کند.
برندسازی و ساختار دهی به تصویر عمومی
استراتژیهای دقیق در زمینه روابط عمومی مسیر قویتری برای برندسازی ایجاد میکنند و به سازمان کمک میکند تصویر مطلوب در ذهن مخاطبان ساخته و تثبیت شود.
ارزیابی و اصلاح مستمر
با داشتن یک استراتژی مشخص، میتوان نتایج را اندازهگیری کرد و بر اساس بازخوردها برنامهها را بهبود داد.

ارتباطات اثربخش در روابط عمومی
از آنجاییکه ارتباطات استراتژیک به معنای بکارگیری روشهای ارتباطی کاملا برنامهریزی شده است این گام از اهمیت زیادی برخوردار است.
در اینجا باید عناصر مختلف یک ارتباط اثربخش را مورد توجه قرار دهیم و به سوالاتی مانند اینها پاسخ دهیم؟
- چه کسی باید پیام را ارائه کند؟
- جاذبههایی که باید در پیام ارسالی گنجانده شود کدامند؟
- ساختار پیام باید چگونه باشد؟ از چه واژههایی استفاده شود؟
- نمادها چه باید باشند؟
در روابط عمومی و حوزههای مرتبط سه رویکرد مهم وجود دارد. که به شرح هر کدام میپردازیم:
۱. اطلاعرسانی
مدل اطلاعرسانی ارتباطات بر محتوا و کانالهای ارتباطی تمرکز دارد. این مدل دربرگیرنده یک پیام تولیدی است که از سوی فرستنده برای گیرنده ارسال میشود. نظرات فرستند در قالب واژهها و نمادها توسط گیرنده تفسیر میشوند.
هارولد لاسول محقق حوزه ارتباطات یک فرمول ساده ارتباط کلامی را چنین مطرح کرد:
چه کسی؟ چه چیزی را؟ با چه اثری؟ به چه کسی میگوید؟
یک نمای کلی از مدل اطلاعرسانی این شکل است که توسط کلودشانن و وارن ریور و بعدها نوربرت وینر توسعه یافت.
این مدل بنام تئوری ریاضی ارتباط معروف است که مدل اولیه شانن و ویور خطی و یکطرفه بود ولی وینر با اضافه کردن بازخورد به آن مدل را به سمت ارتباطات دوسویه و چرخشی برد.

۲. متقاعدسازی
یکی دیگر از فرآیندهای ارتباطی، مدل متقاعدسازی است که طی آن آگاهانه تلاش میشود تا با استفاده از ابزارهای اخلاقی بر افراد نفوذ کرده و دستیابی به یک جامعه دموکراتیک را ممکن سازد.
متقاعدسازی یکی از عناصر لاینفک تعاملات اجتماعی است که مردم همواره از آن برای دستیابی به اهداف خود بهره می جویند. یعنی فرایند متقاعدسازی نه برمبنای فریبکاری است و نه بر مبنای اجبار و استفاده از زور.
برنامههای متقاعد ساختن اساسا بر مبنای مدل غیرمتقارن ارتباط استوار است. در طی آن سازمان ایدهها و نظرات خود را مطرح کرده و تلاش میکند تا با قانع نمودن افکار عمومی موافقت و حمایت آنها را جلب کند.
استفاده از تکنیکهای متقاعدسازی بسیار رایج است. به عنوان مثال در بازاریابی تلاش برآن است که مشتریان بالقوه مجاب شوند تا محصولات و خدمات ارائه شده توسط شرکت را خریداری کنند. در روابط عمومی تلاش میشود تا افکار عمومی متقاعدشود تا با یک مفهوم موافقت نمایند، به یک نامزد انتخاباتی رای دهند یا از رویههای خاصی پیروی کنند.
مثلا در طرح های ارتقای ایمنی و بهداشت عمومی نهادهای مسئول تلاش میکنند تا جوانان را به عدم استعمال دخانیات تشویق کنند و رانندگان را به بستن کمربند ایمنی و افراد میانسال را به ورزش و فعالیت بدنی بیشتر ترغیب کنند.
در عرصه بینالملل دولتها تلاش می کنند ایده ها و منافع خود را در افکار عمومی جهنی مورد پذیرش قرار دهند و سازمانهای غیردولتی میکوشند تا دولتها را به احترام بیشتر به حقوق بشر و پرهیز از تبعیض نژادی، جنسی و مذهبی وا دارند.
۳. گفتگو
مدل گفتگو متضمن مشارکت فعال و تعامل آگاهانه دو طرف در فرآیند ارتباطات است. در این ارتباط هر دو طرف خالصانه تلاش میکنند تا به تفاهم متقابل دست یابند و هدف استراتژی روابط عمومی در اینجا توسعه و تقویت ارتباط دوسویه است.
در دنیای امروز، سازمانهای موفق آنهایی هستند که با داشتن برنامهریزی استراتژیک، عملیات روابط عمومی خود را به طور موثر و هدفمند اجرا کنند. استراتژی نه تنها مسیر رسیدن به اهداف را روشن میسازد، بلکه موجب افزایش اعتبار، اعتماد و رابطه پایدار سازمان با جامعه میشود. بنابراین، سرمایهگذاری در توسعه و بهکارگیری استراتژیهای قوی در روابط عمومی، کلید موفقیت بلندمدت هر سازمان است.
استراتژیهای واکنشی و کنشی در روابط عمومی
برنامهریزان ارتباطات استراتژیک سازمان در مورد آنچه سازمان در قبال هر موضوع خاص میتواند بگوید یا انجام دهد با انتخابهای مختلفی روبرو هستند. این اقدامات ماهیتی کنشگرایانه یا واکنشگرایانه دارند.
.
استراتژي های کنشگرایانه:
استراتژی های کنشی روابط عمومی شامل آن رویکردهایی است که به سازمان این امکان را میدهد تا تحت شرایط و متناسب با چارچوب زمانی که با منافع سازمان همخوانی دارد، اقدام به طراحی و اجرای یک برنامه ارتباطی کنند.
این استراتژیها از آنجاییکه براساس برنامه ریزیهای خود سازمان و نه براساس نیاز به واکنش به فشارهای بیرونی و انتظارات افکار عمومی به مورد اجرا گذارده میشوند، میتوانند اثربخشترین شکل استراتژی باشند.
استراتژیهای کنشی در دو دسته اقدام و ارتباطات کنشی صورت بندی شده اند:
استراتژیهای کنشی مبتنی بر اقدام که شامل:
- عملکرد سازمانی
- مشارکت مخاطب
- رویدادها و مناسبتهای ویژه
- ایجاد اتحادها و ائتلافهای استراتژیک
- پشتیبانی و حمایت مالی (اسپانسرینگ)
- نوعدوستی استراتژیک
- اقدام فعالانه
استراتژیهای کنشی مبتنی بر ارتباط که شامل:
- عمومی سازی
- اطلاعات خبرساز
- ارتباطات شفاف
استراتژیهای واکنشگرایانه:
برخلاف استراتژیهای کنشگرایانه دربرگیرنده تدابیری هستند که در واکنش به آثار و فرصتهایی که محیط پیرامون سازمان به بار میآورد اندیشیده میشوند.
دیدگاهتان را بنویسید